باید به دخترکم بگویم که هر وقت از دنیا خسته شد

سرش را بیندازد پایین برود یک تشت خیلی کوچک بردارد

و جوراب های پدرش را با لبخندهای خوشمزه بشورد

تا فرشته ی نقره ای جورابِ بابایی از تار و پود ِ پارچه ی سرمه ای فرار کند

و روی بینی اش بنشیند و با بال هایش گونه هایش را ببوسد

و با قلکقلک های ریز دلش را بخنداند

و یک رنگین کمان ِ نرم همراه با ابرهای قلمبه ی پنبه ای

بنشاند روی لب های اناری اش ..

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: